sábado, 20 de fevereiro de 2016

O vento

O vento 

De lonxe, namorando vizosas carballeiras,
chega o bruar do vento
primeiro un murmurio
logo, avantando arreo, case un trono

Cendal de noiva da lúa chea
que axexa entre as silveiras
trae lembranzas de fragas ignotas
mestura de infindas esencias

Un can ladra na noite
o corvo dorme no rochedo
e o meu espírito extravíase
ebrio de nostalxias
entre a terra e o ceo


Manuel Blanco Rivas (Galiza)
(Publicado em Elipse 4)

Sem comentários:

Enviar um comentário